ጊዜው በሂደት ሲደርስ፣
ጽዋው ሞልቶ ሲፈስ፣
እምቢኝ አለ…
የመከራን ስቃይ ቀንበር-ላንዲት ዕለት ላይሸከም፣
የሰቆቃን ብርቱ ሕመም- ለዘወትር ላይታመም፣
የትርክቱን ቅጥፈት ስንክሳር – ላንዲት ቅፅበት ችሎ ላይኖር፣
በሆድ-አምላክ፣ በምስለኔ – በቅጥረኞች ላይጠፈር…፣
በቃኝ አለ አመረረ! – ነጻነቱን አበሰረ!
ለዘመናት ችሎ…ችሎ..፣ – “ለምጣዱ ሲባል..” ብሎ፣
“ያይጥ መንጎች” መጨፈሪያ፣ – አሰስ-ገሰስ ማራገፊያ..፣
ሆኖ ኖሮ በትዕግስቱ፣ – ሲመስልበት የፍርሃቱ…
ጊዜ ቆጥሮ፣ ቀን አስልቶ፣ – ብድግ ቢል አንዴ አግስቶ፣
አጠገቡ እሚቆም ጠፋ፣ – አይጥ ሁሉ የደነፋ፡
ንጹሃንን ሲያርድ የኖረ – ትዕዛዝ ሰጥቶም ያሳረደ፣
የቁርጧ ቀን ስትመጣ – ብርድ-ብርድ አለው ራደ!
ግንባር-ቀደም ፊታውራሪ፣ – ከሌሎች ጋር ሆኖ መሪ..፣
በገነባት አገሩ ላይ – ሲነሳበት መኖር ከልካይ፣
ወዴት አለው ሌላ አገር? – ከዚህች ንፁህ ምድሩ በቀር፤
እናም ሲብስ መገፋቱ፣ – ውርደት፣ ድፍረት…የንቀቱ…፣
አሻፈረኝ፣ እምቢኝ አለ! – በናት አገር ምድሩ ማለ!
ሳይወድ-በግድ የገባበት – ለህልውና መሰረቱ፣
በነጻነት ሊኖር በአገር- ተገላግሎ ከፋሽስቱ፣
በሚከፍለው መስዋዕትነት – እንዲከበር ሰውነቱ፣
አገር-ምድሩ ከጎኑ ነው – ፋኖ ልጁም ሠራዊቱ!
“መጀመሪያ መቀመጫ..” – አማራነት መነሻዬ፣
መዳረሻ የሩቅ ግቤ – እናት አገር ኢትዮጵያዬ፣
ብሎ ምሎ ስንቁን ቋጥሮ፣ ትጥቅ አጥብቆ፣
በትህትና፣ በጨዋነት ሥነ-ምግባር በሃቅ ልቆ፣
ተዘጋጀ፣ ለድል ጉዞ፣ በድል ምዕራፍ አሸብርቆ!
ጌታቸው አበራ
መስከረም 2016 ዓ/ም (ሰፕቴምበር 2023)