“ትወራ ያለድርጊት ፣እምነትም ያለተግባር ከንቱ ነው።”   – መኮንን ሻውል ወልደጊዮርጊስ

4 Comments

1. ያንተ አለቃና አስተማርህ መንግስቱ ሃይለማርያምም “ትወራ ያለድርጊት ፣እምነትም ያለተግባር ከንቱ ነው።” ይል ነበር። ምን ያረጋል ታዲያ አንተ ትጠላዉ የነበረዉ ወደ ሀራሬ አባረረዉ። የሚገርመዉ ግን ያንተ ማርክሲዝምን አለመርሳት ነዉ።

2. ያንተ አለቃና አስተማርህ መንግስቱ ሃይለማርያምም “ትወራ ያለድርጊት ፣እምነትም ያለተግባር ከንቱ ነው።”ይል ነበር። ምን ያረጋል ታዲያ አንተ ትጠላዉ የነበረዉ ወያኔ ወደ ሀራሬ አባረረዉ። የሚገርመዉ ግን ያንተ ማርክሲዝምን አለመርሳት ነዉ።

3. go ahead

4. አያቴ እንዲህ ይሉ ነበር ከሥራ ስትመለስ አንድ ሊትር ዘይት ገዝተህ ና። ገንዘቡን እንካ። እንዴ ይህ ሁሉ ምን ያደርጋል አንድ ሊትር ዘይት እኮ 90 ሳንቲም ነው። አይ ወንድ አይደለህ በተረፈው ጎራ ብለህ በሥራ የደረቀውን ጉሮሮህን በጠጅ አርጥበው። ብቻ ሰክረህ ዘይቴ እንዳይፈስ አደራ ትለውና ተሳስቀው ወደ ሥራው ይሄዳል። ያ ጊዜ አማራው ኦሮሞው ትግሬው ጉራጌው ባጠቃላይ የሃገራችን ህዝቦች በሰላምና በደስታ የሚኖሩበት ባሪሞድ ለብሳለች ሹራብ ደርባለች እየተባለ የሚዘፈንበት አንድ አውራ ደሮ በ 10 ሳንቲም የሚገዛበት ዘመን ነበር።
   የወታደሩ ጥርቅም ደርግ እልፍ የሃገራችን ልጆችን ከውስጥ ሰርገው ከገቡ የገንጣይ ቡድኖች ጋር አውቆና ሳያውቅ አፈር ከመለሰባቸው በህዋላ ጉዞው ሁሉ የደንበር ገተር ሆነ። የሚፈሩን ደፈሩን። የደፈሩን አፈረሱን፤ ያፈረሱን ነገሱብን። እረ ስንቱ ይወራል። ግን እኮ ነጮቹ አፍሪቃዊውን ህይወት የጨለማ ህይወት አድርገው ቢስሉት አይፈረድባቸውም። በቅርቡ ካነበብኩት እንሆ። በካሜሩን የእንግሊዝኛና የፈረንሳይ ቋንቋ ተናጋሪዎች በመፋለም ላይ ይገኛሉ። የቅኝ ግዛቱ በሽታ መሆኑ ነው። ታዲያማ በዚህ ሳቢይ ሞትንና እርዛትን በመፍራት ስለተሰደዱ ጥቂት ሰዎች ቢቢሲ ያሰራጨው ልብን ያማል። አሜሪካ እንገባለን ብለው ያመኑት እነዚህ ሴቶች ወንዶችና ህጻናትን ጨምሮ ከካሜሩን ተነስተው ኤኳዶር ይበራሉ፤ ከዚያም ወደ ኮሎምቢያ ያመራሉ። ግን ኮሎምቢያን አልፎ ወደ ፓናማ ለማለፍ ወደ መቶ ማይል የሚሆን መንገድ ጥቂቱን በተሽከርካሪ ቀሪውን በእግር መጓዝ ነበረባቸው። የእግር ጉዞው ሴት ልጃገረዶች የተደፈሩበት፤ የሰው አስከሬን በየስፍራው ወድቆ ያዪበት፤ አንድ ሰው ከዛፍ ጋር ታስሮ አንገቱ ተቆርጦ እንዳዪ እና ሌላም አስቀቃቂ ነገር አሳልፈው ዛሬ ፓናማ በሚገኘው የስደተኞች ማጉሪያ ወደ ሜክሲኮ ለመሄድ ቀን ይጠብቃሉ። እርግጠኛ ነኝ የአሜሪካ ተስፋቸው ጨለማ እንደሆነ። ዓለሙ ሁሉ ሰልችቶናል። ግን እኮ ልንሰለችም ይገባል። ቤታችን በዘር፤ በጎሳ፤ በሃይማኖት፤ በቋንቋ እያሳበብን እሳት ለኩሰን ተሳክቶልን እንኳን መጠለያ ስናገኝ ከምድራችን ቋጥረን ባመጣነው ጠባብ እይታ መሰል ሰዎችን ብቻ ሳይሆን ያስጠጉንንም ሃገራት የምናስጨንቅ ጉዶች ነን። ትላንት የኤርትራን መገንጠል፤ የትግራይ ሃርነት ግንባርን የትጥቅ ትግል፤ ለቁጥር የበዙ የሌሎች እንገንጠል ባይና ተጨቆንን የሚሉ ሃይሎችን ሲያስተናግድ የነበሩ የአርብ ሃገሮች፤ የምዕራቡ መንግሥታትና ቻይና ሰልችተዋል። በዚህም የተነሳ ልኡካን ስደደተኞቹ ወደ መጡበት ሃገር በመላክ ህዝባችውን ከመሰደድ ሊያግድ የሚችሉ ነገሮችን መክረዋል። ገንዘብ ሁሉ ለመስጠት ቃል ገብተዋል። ይህ ግን ከሃገሩ እና ከሃጉሩ የሚፈልሰውን የሰው ቁጥር አልገታውም። ይነጉዳል፤ ይሞታል፤ ይዘረፋል፤ ይደፈራል (ወንድና ሴቱ)አንገቱ በስለት ይቀላል። ይህን ሁሉ አልፎ የተረፈውም እንዳሰበው ሳይሆን በመጠለያ ለወራታት ይሰቃያል። ማለቂያ የሌለው ችግሩም ከመጠለያ ከወጣ በህዋላም ይጠብቀዋል።
   የሃበሻው ምድር ፍዳ ብዙ ነው። ቀድሞ በፊደል ይጣሉ ነበር። በ”ቸ” እና በ”ሸ” በአዲስ አበባ ዪንቨርስቲና በሌሎች የትምህርት ተቋማት “መሬት ላራሹ” በማለት የፓሊስ ድላና ሞትን የተጋፈጡት የፓለቲካ ትራፊዎች ናቸው “መሬት ለባለ ሃብት” እያሉ የምድሪቱን ደን ያስመነጠሩ፤ ድሃውን ህዝብ ከጎጆው እያፋለሱ እንዲሰደድ እንዲሞት ያደረጉት። ነጻነት ወይስ ባርነት ተብሎ ምርጫ የተሰጠው የኤርትራ ህዝብ “ነጻነትን” መርጦ በባርነት ሲኖር ማየት የፓለቲካን ከንቱነት ያሳያል። ኤርትራ አትሸጥም አትለወጥም እያለ ይደነፋ የነበረው የወታደር መንጋ ሽፍታ እያለ በናቃቸው እጅ ድባቅ ከተመታ በህዋላ የዓለም መሳለቂያ ከሆነ ዘመናት አለፉ። የዛሬዎቹ አለቆቻችንም የፍጻሜአቸው ጅምር እንጂ የአውዳደቃቸው ማለቂያ ገና ነው። እነርሱን አያርገኝ። የከፋውን ህዝብ ለዘመናት የፓለቲካ ከረሜላ እያላሱ ማገት አይቻልም። የነገር ሁሉ ማብቂያ አለውና!ያበቃል። እስከዛ ግን ሁሉም እንደ አሰበው ይርመሰመሳል።

Comments are closed.