ግጥም - Page 4

ሀገር ሙሉ እንክርዳድ፣ቅጥ ያጣ ቆሻሻ እንዴት ብሎ ይለያል፣እንዴትስ ይጸዳል ቢለቀም ቢንጓለል፣ቢበጠር ቢነፋ:: ቅርፊት ብቻ አይቶ፣ቡጡ ሳይነካ በሰለ ይባላል ወይ፣ውስጥ ውስጡን የቦካ:: መልሰው መላልሰው፣የስህተትን መንገድ እየደጋገሙ ማበድ ጨርቅ መጣልን ነው፣ለውጥን ማለሙ:: ዝም አይነቅዝም

ሚያፈቅርሽን የማታውቂ፣የሌባ መሸሸጊያ ነሽ ሲግጡሽ ነው ያንቺ ፍቅር፣እያደር የሚብስብሽ:: ፈራርሰን ወላልቀን፣አልፋ ወ ኦሜጋ ሞተን ልንበሰብስ ስጋን ለማደለብ፣እውነት እየካዱ ዛሬን መተራመስ:: መቼም አያልፍልሽ፣ፈር ስቷል አውራ መንገድሽ ሚሠራ ሚለፋ ሳይሆን፣መንታፊ በመወሸምሽ አዎ እናገራው፣ዐይቶ ካዲ

ስንፈራው የነበረ፣ስንሰጋው የከረመ ግዘፍ ነስቶ፣ሥጋ ለብሶ ጥርሱን አግጦ፣ዐይኑን አፍጦ ክንዱን አፈርጥሞ፣ቀንዱን አሹሎ ሾተል ጦሩን፣ሰብቆ ስሎ ተገትሯል ከደጃችን:: የመጨረሻው፣መጨረሻ የዕውር ጉዞ መዳረሻ ድንበር ዳሩን፣ለመገመት ፍጻሜውን፣ለመተንበይ ብዙም አይከብድ:: ባይሆን ተብሎ የሚፈራው ሁሉን ነገር ተቆጣጥሮ

ለዘመኑ የሀገራችን ቤተ-መንግሥቱን ለተቆጣጠሩት መንደርተኛና ጎጠኛ  ‘ቦልታኪዎች‘ /   እ’ስራና  ቅል …….. አፈጣጠራቸው፣  ቢሆንም  ለየቅል፤ እንደ  አቅማቸው፣  ሠርተው በሀሳብ – ተግባር፣ ተግባብተው፤ ሰላም አግኝተው፣ አንድነት ይኖሩ ነበር፣ በአንድ ቤት። በፍቅራቸው፣ የሚቀናው ዱባ ግን፣ ጉረቤታቸው፤ ያሴር ነበር ሴራ፣ የሚያሥር ይሸርብ ነበር ነገር፣ የሚያደናግር፤ ያጠምድ ነበር፣ ወጥመድ ባረፉበት ቤት፣ ሳይቀር በመንገድ። እ’ሰራን ሲያገኘው፣ ብሎ  ጎንበስ – ቀና የሰላምታ አይነት፣ ያዥጎደጉድና፤ በማር የተቀባ፣ የመርዝ ቃላት ይነግረው ነበረ፣ መስሎ ተቆርቅሪ፣ ለሱ ያዘነለት። ቅልንም ሲያገኘው ወይም ቤቱ ሄዶ ከአስረደው በኋላ፣ እንደሚፈልግው በፍቅሩ ተገዶ፤ ምክር ነው እያለ፣ ነገር ይነግረዋል በማያውቀው ጉዳይ፣ ደሙን ያፈለዋል። ከለ’ታት አንድ ቀን፣ ሥራ በፈቱበት

ቀዳዳው አብይ መንታ ምላሱ መርህ የለሹ እርባና ቢሱ ውርዴት ቀለቡ መዋሸት ሱሱ የሰው ደም ሆኗል ምሳና ቁርሱ እልቂት ድግሱ ተስፋው እንኩቶ ሬሳ መቁጠር በዘር ለይቶ ጀሌው የመንጋ ተከታዩ ከብት ክርፋት ወንጀሉ የገደለበት

ቋንቋው በረከተ ፣ መግባቢያው ቀነሰ፣ አንባጓሮ በዛ፣ ማዳመጥ አነሰ፣ ወጣት ጯሂ ሆነ፣ ባዛውንቱም ባሰ፣ አማኝ ነኝ የሚለው፣ እዚያም ያልደረሰ፣ ሁሉም ዓለም ይላል፣ዓለም ዓለም ዓለም! ከራሱ በስተቀር፣የሚያስብ  ግን የለም።        

ተጅብ አፍ አህያ  ተቀበሮ ሽል ውስጥ የሚመኝ በግን፣ ተእባብ እንቁላልም ሲጠብቅ የሚውል የእርግብ ጫጩቶችን ጅላንፎና ሆዳም ደማገጎ ምሁር ገደለ አገሪቱን፡፡ እንደ ዘፍጥረቱ በእባብ ተመስሎ በእግሩም እየሄደ፣ ምላሱን አትብቶ መርዝ በማር ለውሶ የመለኮትን ቃል እየተናገረ፣ የመጣን ሳጥናኤል እንደ ሄዋን አዳም አምኖ ያዳመጠ፣

አማራ ሊገል፣ በሜንጫ ቆርጦ ሸኔ ተብሎ ስሙን ለውጦ ዐብይ መጣ ዓይኑን አፍጦ ወይ መሸሸጊያ ትንሽ ቁጥቋጦ፡፡ ተሸሽገህስ የታባክ ልትደርስ? እንኳን ቁጥቋጦ መኖርያ የሰስ ብትገባም እንኳን እግዚአብሔር መቅደስ እዚያው ያርድሃል አፍኖ በጭስ፡፡ ይልቅ

መለኮት መላእክት ህሊና ሰውነት ታሪክ ምን ይለናል? ጻድቅ እያስፈጀን እርጉም እያመለክን መኖር ቀጥለናል፡፡ ጭራቁን ዘንዶውን እባቡን ተኩላን ሙሴና እያሱ እያልን፣ በዜማ ያወደስን የአገር መሲህ እያልን ተእግራቸው ተደፍተን፣ የፍትህ ጠበቃን የእውነት ሐዋርያን ነቢዩ እስክንድርን አሳልፈን ሰጥተን፣ መኖር ስንቀጥል

https://youtu.be/p96r5wpqbcE  አድዋን በግጥም

እምቢኝ ለማተቤ – እምቢኝ ላገር ብሎ ፤ ሚስትና ልጆቹን – እርግፍ አርጎ ጥሎ፤ እርሻው አይታረስ! – አረም ይብላው ብሎ፤ አረም እንዳይበቅል – ባድዋ ተራራ፤ በጎራዴው አርሶ – ጥይቱን የዘራ፤ ጭንቅላት የቀላው –

የእሁድ እንጉርጉሮዬ ጨለማው ረዘመ~ ምንም አልታየን፣ ጀንበር ብልጭ ብላ~ቀን በወጣልን። በረጅም ሩጫ ~ ኖረን ስናሸንፍ፣ ወደ ሁዋላ ሆነ ~ላጭሩ ስንከንፍ ። በጊዜ ውንበዳ~ መላ የለው ዘንድሮ፣ ቤተሰላም ሆነ~ጉልት ላምባጉሮ። ስንበሌጥ ከመርን~ በጊዜ

የቅድመ ታሪክ የሰው ልጅ መስፈሪያ ሆና አሻራውን አስቀምጦባት፣ የሰው ዘር መብቀያ የሃይማኖቶች ሁሉ መሬት፣ የብዙዎች መሰብሰቢያ የረጅም ታሪክ ባለቤት፤ ያብሮ መኖር የነፃነት የግብረገብ አምድ ፅናት፣ የዘመናት እናት አዛውንት ልጆቻቸውን ያሳደጉባት፤ ተምሳሌት የሆንሽ

ይድረስልኝ ላንተ በቁምህ ለሞትከው በደም ተጨማልቀህ ገምተህ ለሸተትከው ክቡር አልልህም ክብር የት ታውቅና ዶክተር አልልህም ምኑን ተማርክና ሃገር ሞተች እንጂ ባንተ ድድብና እስኪ ልጠይቅህ ማነው ያለህ በርታ እንደዚህ አርክሶ ያጣላህ ከጌታ እንዳሻህ