ኧረ ተው ሰጎን የሚዋደቅን ንሥር እርዳ!
የቀን ጅብ አለቅጥ ከፍቶ ቆሞ እየሄደ ሰውን ሲበላው ሲታመስ አገር፣ እርግቦች ተምድር ሲጠፉ ጆፌው ግን ልፋጩን ይዞ በሰማይ ሲበር፣ ዓለምን ንቆ ገዳም የገባ የእውነት መነኩሴ አንገቱን ደፊ መናኝ ለመምሰል፣ ኧረ ተው ሰጎን ኩምቢህን ተጉድጓድ
Dark
Light
አወይ መንጋ!
ሲል የጮኸ ክርስቶስ ስቀል ባርባንን ፍታ፣ ለአብዮት አመዴ የደለቀው “ሙሴ መጣ”፣ ፀፀት እንደ ሰለሊት ፈርፍሮት ንስሃ ያልገባ፣ ራሱን ታጠፋው ይሁዳም ያነሰ ቀውላላ፣ በእድፋም እጁ ዛሬም ቦለቲካ የሚያቦካ! ምሁር ነኝ ባይ ፈሪሳዊ ዛሬም
መንታ መንገድ ላይ አንቁም – ገጣሚ አበረ አዳሙ
መንታ መንገድ ላይ አንቁም – ገጣሚ አበረ አዳሙ
የጎፋ ሕዝብ ሆይ!
ይች ምድር ፍርደ ገምድሏ ነገር ዓለሟ ውሎዋ ከመጠን በላይ የከፋ፣ ሰዶሞች ተቤተ መንግስት ቁጭ ብለው የጥፋት ወሀ ደረስ በጎፋ፡፡ እንደ እፍኝት ልጆች ተራራው ድንጋዩ አሽዋው ሳሩ ቅጠሉ ከዳና፣ ህፃን ጎልማሳው አዛውንት ባልቴቱን
ከትም አንበሳ ሆይ!
አራት እግሮችህን እርስበርስ አጠላልፈው፣ ግራውን ተቀኙ ፊት ኋላን አላትመው፣ ጉልበትህን ሊያሰሉ እየዶለቱ ነው፣ ከትምና አንበሳ እርብትብት አርጋቸው! ሊነክሱህ ሲመጡ ውሾች ተጅብ ጋራ፣ የጥንብ አንሳ ወሬ መስማቱን ተውና፣ ከትም አንበሳ ሆይ ነፋስ ሳታስገባ!
ከምድር ግፍ እንጅ ፍትህ አጠብቂ!
መላ ቤተሰብን ለሕዝብ ብትገብሪም፣ ዛሬ አንቺን የሚያስብ ብዙም አልተገኘም፡፡ ልብሽ እየደማ ሐዘንሽ መርቅዞ፣ አይንሽ እየቀላ የደም እንባ አጉርፎ፣ ስንቱ ይጨፍራል በደስታ ሰክሮ፣ በባሩድ በስደት ያለቀን ረስቶ፡፡ አባትሽን ገለው ለአውሬ ሜዳ ጥለው፣ ወንድምሽን
እንኳን ሞት አለልህ!
መኖሩን እያወክ ሞት ቆሞ ተደጅህ፣ ጭራቅ ያገለገልክ ተገዝተህ በሆድህ፣ መሞት ባይኖርማ ባህር ደም በጠጣህ፣ ንጹሑን ፃድቁን በካራ አሳርደህ! እርጉዝ በጎራዴ በጦቦያ አስመትረህ፣ ፖለቲካ ዝሙት መደመር አጡዘህ፣ አምላክን ህሊናን ልቡናን የጎዳህ፣ ሁሉን የማይተወው
በሬ ሆይ! – በላይነህ አባተ
የዚች ዓለም ተንኮል ቁማሯ ተገባህ፣ ለቅዱሳን ሲኦል ለእርኩሳን ገነት ናት፡፡ ስለዚህ ተምድር እንዳይጠፋ ዘርህ፣ በጋማ ከብት መሐል ቅዱስ መሆን ይብቃህ፡፡ ዘርጥጦ ሊጥልህ ሊሰብር ወርችህን፣ ታመህ በረት ስትውል ሊግጥም ሜዳውን፣ ጉድጓዱን ሸፍኖ እያሳዬ
አማራ አማን ነወይ! – መልካም የሴቶች ቀን ለኛ ጀግና ሴት ታጋዮች
አማን ነወይ አገር አማራ አማን ነው ወይ! ወንድ ሴት አንበሳው እምቢኝ ብሏል ወይ! አማን ነወይ ጎንደር ጎጃም አማን ነውይ፣ አማን ነወይ ሸዋ ወሎስ አማን ነወይ፣ ዳር አገር አማራ በራራ አማን ነወይ፣ ሴት
ዱሩ ቤቴ !! ( አሥራደው ከካናዳ )
እገባለሁ ጫካ – እገባለሁ ዱር፤ የበደልን ገፈት – ስጋት ከምኖር፤ አትገባም ወይ ጫካ – አትገባም ወይ ዱር፤ ተቀጥላ ዜጋ – ሆነህ ከመኖር :: ትናንትም ተበዳይ – ዛሬም ጦም አዳሪ፤ የበይ ተመልካች – የጅቦች ገባሪ፤ የሃብቱ ተመጽዋች
ለፋኖ ጣፊለት! – በላይነህ አባተ
በአገርሽ ተከብረሽ መኖርን ተፈለግሽ ፣ ጡርቂና መለኮ መከተሉን ትተሽ፣ ሳትውይ ሳታድሪ ቆንጆ ፋኖን ምረጭ፡፡ ባንዳና ከሀዲን ዛሬውኑ ፈተሽ፣ ከፋኖ ዝናር ላይ ዋይ ተጠምጥመሽ፡፡ አሳማ ሆዳሙን በእርግጫ አፈንድተሽ፣ ተፋኖ ደረት ላይ ተጣበቂ ዘለሽ!
አብይ፣ አምሳያ ይሁዳ
አንተ የመስቀል ስር ደላላ፣ ስምህ የተባለ ይሁዳ መች ፍቅር ታውቃለህና ወዳጆችህን ደጋግመህ ክዳ፡፡ የቃልኪዳን ቀለበት አስርሃል፣ ሃብልም አጥልቀህ ነበር ለጓዶችህ ያው ለአመልህ ነው እንጂ መቼና የት ፍቅር ታውቀለህ? ትምላለህ በፍቅር አምላክ ስም፣
ሰማእት ሁን ካህን!
መጣፉ ያዝዛል እንድትገጥም ሰይጣንን፣ ተሕዝብ እንድትነቅለው ነግንገህ ቁንጮውን፣ ለእምነትህ ለአገርህ ሰማእት ሁን ካህን! ቀጥ ብለህ ተከል ጴጥሮስን አድማሱን፣ ፈለገ ሚካኤል የቴዎፍሎስ ዱካን፣ ቤተክሲያን የሚንድ ጨፍጫፊ ምእመናን፣ የከፋ አምስት ዘመን ዳግም ሲመጣብን፡፡ እንኳንና
የጸጋዬ ገብረ መድኅን አፈር ትናገር!
ፀጋዬ ወ-ገብረ መድኅን ዘ-ትውልደ አምቦ፤ ቅኔን የዘረፈ በሰምና ወርቅ አጅቦ፤ አገር ጠብቆ ወገን አቀራርቦ፤ አርጓል በገነት ቀስተደመና ደርቦ። አምቦ የፀጋዬ አፈር ትናገር፤ ስለእውነት ትመስክር፤ አፈሯ አንድ ነው ወይስ ዥንጉርጉር፤ እውን ታፈራለች ጣፋጭ