ግጥም - Page 7

ጠኔውም ቢገልህ ስጋም አንቆህ ብትሞት መዝግቦት ተጓዘ ታሪክ ያንተን ሐሞት ስትሳለቅ ነበር ትናንት በእስክንድር በአቋራጭ ቀዳድሞህ ቆሞልሃል ብድር። ስማኝ የሸገር ልጅ ኳስ ዳንኪራ ብርቁ ጊምቢ ቶሌ አይደለም እልቂቱ ፍጅቱ ያንተኑ ነገ ነው ያሳዩህ በሩቁ ንብረትህን ዘርፈው ቤትህን ሲያነዱ እትና እናትህን ልጅና ሚስትህን እንዴት እንደሚያርዱ ምን እንደሚመስል ያንተኑ ነገ ነው ያሳዩህ በሽንቁር ወለጋ ሩቅ መስሎህ የዋሁ ሸገሬ እንዳትደነቁር ከነግብራበሩ ነገ ብልጽግና ባንተ ደም ይዋኛል ግንፍሌ፣

የይህ አድግ መቅሰፍት ወርዶ ባገሪቱ፣ ለፍቶ አዳሪ ዜጎች በጭራቅ ሲፈጁ፣ ጉልቻ እንደራሴ ሚኒስቴር የሆኑ፣ የሟቾችን ግብር ደመወዝ እያሉ፣ ተአራጅ ተአሳራጅ እጅ እየተቀበሉ፣ በሰፊው ከርሳቸው ሲዝቁ ያድራሉ፣ ሕዝብና ትውልድን ታሪክን ሳይፈሩ! በታቦት በመስጊድ

አግኝተህ ያልኮራህ ጥቅም ያልቀየረህ፣ ለአገርህ ለህዝብህ ንፁህ ፍቅር ያለህ፣ አንተነህ ጀግናችን ፅኑ አላማ ያለህ። ከፓርላማው መሀል ጎልተህ የምትወጣ፣ ጥያቄህ እውነታ አንጀት የሚያጠጣ፣ ብዙ አመት ኑርልን እኛ አንተን አንጣ። አንተ የጎጃም ነህ አንተ

እውነት በሌለበት በዚህ ውሸት አለም፣ እኔ አልወለድም ይቅርብኝ ግዴለም፣ ሠው በሰውነቱ እኩል ካልተዳኘ፣ ወፍራም በውፍረቱ ዳኝነት ካገኘ፣ ድህነት እርሀብን ችግርና ስቃይን ፣ ለማየት አልሻም ቅጡ ያጣ ፍርድን፣ አልወለድም፣ እቢ አልወለድም እኔ በዚህ

እንደ እሳት እራቷ – እንደ ቢራቢሮ፣ ብር… ትር… እያለ – ክንፎቹን ሰትሮ፣ ሙቀቱን ሳይለካ – ትርፍና ኪሳራ፣ ብርሃኑ መስሎት – መንገድ እሚመራ፣ እሚቋቋም መስሎት – በሰላ አንደበቱ፣ የመቅለጡን ጉዞ – ቀጠለ ወደ

የተካደ ትውልድ አይዞህ ባይ የሌለው ታዳጊ የሌለው ወይ ጠባቂ መላክ፥ ወይ አበጀ በለው ደርሶ ከቀንበሩ ፥የማይገላግለው፤ የተካደ ትውልድ አብዝቶ የጾመ፥ ተግቶ የጸለየ ጥቂት መና ሳይሆን፥ ጥይት ሲዘንብ ያየ እድሜ ይፍታህ ተብሎ፥ የተወለደ

ግጥም አጉሊ መነፀር ነው ፡፡ የማታየውን ያሳይኻል ፡፡ ሥማኝ ወዳጄ ስማኝ ወዳጄ ምነው ? ዛሬ በ21 ኛው ክ/ዘመን የጥንቱን ሰው በመኮነን የዛሬውን ትውልድ መክሰሱ. ምን ይረባል መዋቀሱ ? ሥማኝ ወዳጄ ምነው ?

ህይወት እንደ ጅረት ትፈሳለች “ሰው ራሱ ጅረት ነው”፣እያለች ፡፡ አንዱ ሲሄድ፣አንደኛው ይመጣል ፡፡ መሄድ፣መጓዝ መች ያቆማል?? በማለት፣… ዘላለማዊ ፍሰቷን እየመሰከረች ። መጣመር ፣መዋለድ ማደግና ማርጀት ጥንትም ነበረ፣ ዛሬም አልተቀየረም… አስተውሉ እያለች ፡፡

አባቴ ተሰቅሎ፣ ወንድሜ ተቃጥሎ። እህቴ ታግታ፣ እናቴ ተቀልታ። አያቴ ተሰ’ዶ ህፃን ልጄ ታርዶ… አሞኛል! ወገን ሞቶብኛል! ሰው ተገ’ሎብኛል በማያውቀው ጉዳይ ባልገባው ጨዋታ፣ በሌለበት ግንባር ባልዋለበት ሜዳ ቀድሞ እየተመታ፣ ተጨምቆ ተጨምቆ ጠብ ላይልለት

የግላስ ጌጧን አውልቃ ቅርቀብ ተጪና ስለአዩአት፣ በቅሎን አባትሽ ምንድነው በሚል ጥያቄ ሲያፈጧት፣ ፈረስ አጎቴ ብላ እርፍ የብልጠት ዲግሪ ስላላት፡፡ እንደ ፈረሱ የእህት ልጅ የብልጠት ዲግሪ የጫኑ፣ መሀል ሰፋሪው ምሁሩ ፕሮፌሰሩ ዶክተሩ፣ በጣር

ከአልማዝ አሰፋ Imzzassefa5@gmail.com ኢትዮጵያ ውቢቷ : ታምራለች አገሬ : የበዛ ቀለሟ በቋንቋ በሕዝቧ : በባህል ሀብቷ : በታሪክ አቋሟ በልፅጋ የታየች : ጠንክራ ጎብዛ : ጎልብቶ አቅሟ ያሳዝናል ማየት : በጎሰኞች ፅንፈኞች

በገባለት ቃሉ – አባትህ ለእኛ አባት፤ አንተ ለኛ ሞተህ – ልንድን ከሃጢያት፤ እኛን አድናለሁ – ብለህ ከመከራ፤ መስቀል ተሸክመህ – አትውጣ ተራራ:: በጨካኞች ጅራፍ – አይገረፍ ጀርባህ፤ ምስማር አይቸንከር – በጅና በግሮችህ፤

ዛሬስ ምነው በዛ እንጀራ፤ ዳቦ ድስቴ ጠነዛ ልጆቼም ገልቱ ሆኑ ተረገሙ ልሳን ድምጼንም አይሰሙ ተጠላልተው፤ተገፋፍተው፤ ተናንቀው___እየተማሙ በግብር በሃሳብ ገለሙ። ገና ከማህጸን ሲወጡ ባርኬ ቀለም ልቀሙ ብዬ አስኩዋላ ልኬ ይገባቸው እንደሁ ጠልቆ ያረቅቃቸው